Με την ευκαιρία της πρόσφατης εκλογής του το νέο ∆ιοικητικό Συµβούλιο του Συνδέσµου Κυπρίων Αρχαιολόγων, εκφράζει τη θλίψη του για τα έργα που άρχισαν, µε την άδεια του ∆ιευθυντή του Τµήµατος Αρχαιοτήτων, στο καθολικό της µονής του Αγίου Ηρακλειδίου.
Παρά τη σφοδρή αντίθεση ολόκληρου του επιστηµονικού κόσµου της Κύπρου και παρά την διαµαρτυρία του επιστηµονικού προσωπικού του Τµήµατος Αρχαιοτήτων, οι σχεδιαζόµενες επεµβάσεις άρχισαν να υλοποιούνται αλλάζοντας ουσιαστικά, µε τρόπο µη αναστρέψιµο, τη µορφολογία του µνηµείου.
Ας µη ξεχνούν οι σηµερινοί διαχειριστές των µνηµείων ότι δεν είναι παρά µόνο προσωρινοί και πρωταρχικό καθήκον τους είναι η διαφύλαξη των µνηµείων και η παράδοση τους στην αναγνώσιµη τους µορφή στις επόµενες γενιές.
Οι ανάγκες επέκτασης πάντα θα υπάρχουν αλλά επιβάλλεται να εφευρίσκονται εναλλακτικές λύσεις που δεν θα επιβαρύνουν τα µνηµεία. Αυτό βέβαια εξυπακούει µια σωστή διαλογική συζήτηση και καθοδήγηση εκ µέρους των διαχειριστών για την εφαρµογή µιας πολιτικής µε συνοχή και διαφάνεια. Τα µνηµεία έχουν τη δυνατότητα µέσα από την αυθεντικότητα και την µοναδικότητα τους και µέσω της διαχρονικής τους αξίας να προσελκύσουν πολύ περισσότερο, παρά µέσω της πολυτέλειας ή της άνεσης που θα προσφέρουν. Τι θα γίνει όταν σε λίγο καιρό η επέκταση του καθολικού της µονής δεν θα είναι και πάλι ικανοποιητική – µήπως θα γίνουν και άλλες προσθήκες ή µήπως το µνηµείο θα έχει απλά υποστεί µη αναστρέψιµες και µη συµβατές µε το χαρακτήρα του επεµβάσεις, που ούτε καν θα εξυπηρετούν τον σκοπό για τον οποίο έγιναν; Επιπλέον από τώρα και στο εξής πώς εισηγούνται οι αρµόδιοι ότι θα αποτρέπονται παρόµοιες επεµβάσεις και σε άλλα µνηµεία όπου υπάρχουν παρόµοιες ανάγκες, και µε ποιό τρόπο αναµένεται ότι θα πείσουµε στο διεθνή χώρο ότι προστατεύουµε, σύµφωνα µε τις διεθνώς αποδεκτές αρχές και διαφυλάσσουµε την αυθεντικότητα των µνηµείων µας σε µια ηµικατεχόµενη πατρίδα;